ساعت فلش

«عبدالفتاح شعشاعی»

استاد «عبدالفتاح شعشاعی» در سال 1890 ميلادی در روستای «شعشاع» از توابع منوفيه مصر به دنيا آمد و در سن 10 سالگی تحت تعليم و تربيت پدرش «محمود ابراهيم شعشاعی» موفق به حفظ كل قرآن شد.

بدون شك شخصيت دينی و قرآنی استاد شعشاعی متأثر از شخصيت پدرش بود كه در روستا از احترام خاصی برخوردار بود و همه او را به عنوان فردی دين‌دار و صاحب فضيلت می‌شناختند و روی آوردن عبدالفتاح به سمت و سوی تلاوت قرآن كريم نيز متأثر از شخصيت پدرش است.

عبدالفتاح شعشاعی در سن نوجوانی به منظور فراگيری علم تجويد و قرائت قرآن كريم راهی طنطا شد و در مسجد الاحمدی طنطا به فراگيری اين علوم مشغول شد و با شنيدن صدای زيبايش استادان وی او را برای رفتن به قاهره و ملحق شدن به دانشگاه الازهر تشويق كردند.

اين نوجوان برازنده توانست تحت نظر استاد «بيومی» و استاد «علی سبيع» علم قرائات را بياموزد و به مدد صدای زيبا و با لطف الهی كه شامل حال او شد توانست خود را به عنوان يكی از قاريان تراز اول جهان اسلام مطرح سازد.

وی در قاهره اقدام به تشكيل گروه تواشيح متشكل از قاريان و آهنگسازان معروف كرد كه در ميان آن‌ها «زكريا احمد» يكی از آهنگسازان معروف مصر به چشم می‌خورد كه بدين وسيله شهرت وی دو چندان گشت.

اما آن چيزی كه باعث شد همه او را به عنوان قاری درجه اول مصر بشناسند تلاوت بسيار زيبای وی در شب ميلاد امام حسين(ع) بود كه در كنار بزرگان قرائت مانند «محمد رفعت»، «احمد ندا» و «علی محمود» اجرا كرد و همه را مسحور صدا و الحان زيبا و موزون خود كرد.

در سال 1961 به طور رسمی وارد راديوی مصر شد تا اين بار امواج راديويی صدای زيبای او را به گوش تمام جهانيان برساند و با تلاوت بسيار زيبا و ملكوتی خود دل‌های قرآن‌دوستان و عاشقان كلام وحی را جلا بخشد.

ماجرای سفر به عراق
در ديداری كه با استاد «ابوالعينين شعيشع» شيخ القراء حال حاضر مصر در آبان‌ماه سال 1378 و در جريان برگزاری دومين دوره مسابقات بين‌المللی قرآن كريم دانشجويان مسلمان داشتم، اين استاد درباره سفر خود با «عبدالفتاح شعشاعی» به عراق برای من چنين گفت: هنگام فوت مادر پادشاه وقت عراق، دعوت‌نامه‌ای برای من و استاد «مصطفی اسماعيل» برای عزيمت به عراق و شركت در مراسم ختم مادر پادشاه عراق از طرف سفير اين كشور در مصر به دستم رسيد.
شعيشع افزود: من نيز بلافاصله خود را برای عزيمت به عراق آماده كردم اما هرچه گشتم مصطفی اسماعيل را نيافتم و به همين دليل از عبدالفتاح شعشاعی درخواست كردم كه با من به عراق بيايد و در مراسم ختم به تلاوت قرآن كريم بپردازد.

شعيشع با بازگو كردن ادامه ماجرا گفت: هنگامی كه به فرودگاه بغداد رسيديم جمعيت كثيری را يافتيم كه منتظر ورود ما به عراق بودند و مصطفی اسماعيل را صدا می زدند، در آن لحظه عبدالفتاح چون دريافت كه به صورت رسمی از وی برای آمدن به عراق دعوت نشده است بسيار از دست من ناراحت شد و خواست از فرودگاه به طور مستقيم به قاهره بازگردد.

شعيشع افزود: با اصرار فراوان از او خواستم كه در عراق بماند و ماجرا را نيز برای او تعريف كردم اما او همچنان اصرار می‌كرد تا به مصر بازگردد، در آن لحضه فكری به ذهنم آمد، به عبدالفتاح رو كردم و گفتم آيا می‌خواهی به مصر برگردی تا مردم بگويند شعشاعی به عراق رفت اما مردم عراق تلاوتش را نپسنديدند و در تلاوت قرآن توفيقی پيدا نكرد.

شعشيع اين ماجرا را بدين گونه ادامه می‌دهد: در اين هنگام عبدالفتاح با چهره‌ای متبسم رو به من كرد و گفت كه اين سخنان را من بايد به تو می‌گفتم اما تو كه از من جوان‌تری به من گفتی، از تو به خاطر اين نصيحت ممنونم، من در عراق خواهم ماند و در مجلس ختم نيز شركت خواهم كرد.

آری و بدين گونه بود كه عبدالفتاح شعشاعی به يادماندنی‌ترين تلاوت‌های خود را در عراق اجرا كرد، تلاوت‌هايی كه هم اكنون به عنوان ميراث جاودانه‌ای از وی به يادگار مانده و استادان و پيشكسوتان قرآنی از آن‌ها به عنوان تلاوت‌های فنی ياد می‌كنند و تقليد از اين تلاوت‌ها و توجه ويژه به آن‌ها را به شاگردان خود توصيه می‌كنند.

سرانجام اين قاری بزرگ جهان اسلام در سال 1962 ميلادی و در سن 70 سالگی پس از آن كه عمری را در راه خدمت به قرآن گذراند و با تلاوت‌های زيبايش دل‌های مشتاقان به كلام وحی را جلا بخشيد جان به جان آفرين تسليم كرد. روحش شاد و يادش گرامی باد.